“Ontvang, wanneer mijn leven voorbij is,

Mijn vertederende liefde voor jou

Uit de rook die van mijn brandende lichaam opstijgt.”
 

Na een geweldig jaar vol theaterlessen aan onze Theater Vooropleiding Amersfoort sluiten we het jaar af met een prachtige eindvoorstelling! 

​

Een treurige buitenwijk van een provinciestadje. Een vreemdeling is er getuige van het doodrijden van een kind. Deze tragische gebeurtenis werkt als katalysator op het leven van zeven zonderlinge personages. Een getraumatiseerde soldaat, een dementerende oma die voortdurend vergeet dat haar kleinkind is omgekomen, een politieagente die wanhopig jaagt op terroristen vormen een vreemde optelsom van personages die de diepste pijn en de grootste leegte van het bestaan voelbaar maken.

 

Net als in mozaïekfilms als Magnolia en Babel creëert Dea Loher een even aangrijpende als onthutsende caleidoscoop van menselijk onvermogen. Haar personages leven aan de rand van de moderne maatschappij, omringd door onverschilligheid. Het Laatste Vuur stelt hardnekkig en genadeloos de vraag wat het is dat mensen met elkaar verbindt. Wat kweekt gevoelens, begrip, vertrouwen? Het is lang geleden dat deze vragen zo indringend worden gesteld.